Thursday 29 August 2019

स्थानकातील Micro Gravity तल्या वास्तव्यातील जीवनाविषयीची माहिती Christina Koch ने केली शेअर


Expedition 60 Flight Engineer Christina Koch
 Christina Koch अंतराळस्थानकातील संशोधनाच्या कामात व्यस्त असताना -फोटो -नासा संस्था

 नासा संस्था -14 ऑगस्ट
 "Welcome in our Bustle Digital group Christina!"Please  तुझ्या बद्दल,तु करत असलेल्या कामाबद्दल आणी सद्या तु कोठे आहेस ते आम्हाला सांग!
Christina -
हो नक्कीच! सध्या आम्ही पृथ्वीपासुन दुर 250 मैल अंतरावर अंतराळात Space Stationमधून पृथ्वीभोवती भ्रमण करत आहोत माझ नाव Christina Koch आहे आणी मी Astronaut आहे हे तुम्ही जाणताच मी माझ्या ईतर Crew mate बरोबर ईथे सुरु असलेल्या सायंटिफिक प्रयोगात सहभागी होऊन संशोधन करत आहे
 प्रश्न - Woh! Amazing! स्थानकातली तुझी Biggest responsibility कोणती आहे?
Christina-
हा खुपच ईंटरेस्टींग प्रश्न आहे कारण ईथे आम्हाला खुप साऱ्या जबाबदाऱ्या पार पाडाव्या लागतात सर्वात जास्त महत्वाच म्हणजे अंतराळ स्थानक आणी ईथल्या अंतराळवीरांच्या सुरक्षेची काळजी घेण आणी दुसर आमच संशोधनाच काम ईथे मायक्रोग्रव्हिटी मध्ये मानवासाठी ऊपयुक्त शेकडो सायंटिफिक प्रयोग सुरू आहेत आम्ही ज्यांचे प्रातिनिधीत्व करतो त्यांचे स्वप्न साकार करण्यासाठी आम्ही ईथे आलो आहोत त्यामुळे नासाच हे मीशन यशस्वी करण्याची मोठी जबाबदारी आमच्यावर आहे ते आमच ध्येय आहे त्यासाठी आम्हाला रोज Guide  करणारी टिम,नासा संस्थेतील वैज्ञानिक,तंत्रज्ञ ह्या साऱ्यांचे प्रयत्न यशस्वी करण्याची जबाबदारी आहे
प्रश्न -खरच स्थानकातल आयुष्य खुप बीझी आहे ह्यातून तु स्वतः साठी वेळ कसा काढतेस? तुमचा Weekend कसा असतो तेव्हा काय करतेस?
 Christina
हो! स्थानकातल आयुष्य खूप बीझी असत पण Weekendला आम्ही फ्री असतो शिवाय जर स्थानकात Cargo ship येणार नसेल  किंवा नवीन अंतराळवीर येतात तेव्हा Space Walk च्या वेळेस आमचा Weekend free असतो आम्ही पृथ्वीवरच्या सारखा तो घालवायचा प्रयत्न करतो पण ईथे स्थानकात तस करता येत नाही एरव्ही पृथ्वीवर गाडी काढून घरी जाता येत पण ईथे अंतराळात मायक्रोग्रव्हिटीत बाहेर पडून गाडी चालवण अशक्य !
पण आम्ही ईथुन घरी व्हिडीओ call करतो,त्यांंच्याशी संवाद साधतो मला पुस्तक वाचायला खुप आवडत
स्थानकाच्या  ह्या माझ्या मागच्या खिडकीत (Cupola )बसून मी पुस्तके वाचते कधी मोकळ्या अवकाशातील ग्रह ताऱ्यांच सौंदर्य न्याहळते,कधी खाली पृथ्वीकडे पहाते ईथुन पृथ्वीच  अलौकिक सौदर्य पाहण्याचा अनुभव विलक्षण आहे, हळूहळू भ्रमण करतानाच पृथ्वीच अदभुत सौंदर्य पहाण अफलातुनच!
मला लहाणपणापासुनच फोटोग्राफीचा छंद आहे ती आवड मला ईथे एकांतात कामी आलीय अंतराळ स्थानकातुन अंतराळातील घडामोडी कॅमेऱ्याने टिपण्याची अभुतपुर्व संधी मला मिळाल्याने मी स्वत:ला भाग्यवान समजते मी भरपूर फोटो काढते
आम्ही Weekend ला सगळे अंतराळवीर एकत्र जमतो,गप्पा मारतो,एकमेकांचे अनुभव शेअर करतो,एकत्र जेवतो आणी आमचा Weekend जितका आनंदात घालवता येईल तितका घालवण्याचा प्रयत्न करतो कधीकधी सिनेमाही पहातो
प्रश्न - Christina आम्ही तुला एका फोटोत लसूण भाजताना पाहिले छान फोटो होता तो तुम्ही स्थानकात Cooking पण करता का?
Christina-
नाही आम्ही इथे Cooking नाही करत इथे मायक्रो ग्रॅविटीत सध्या तरी ते अशक्य आहे आम्ही पृथ्वीवरून आलेले फ्रोझन,प्रिझर्व केलेले Dehydrated पदार्थ खातो तेच गरम करून त्यावर प्रक्रिया करून खातो पण कधी,कधी इथे येणाऱ्या कार्गोशिप मधून किंवा अंतराळवीर स्थानकात येतात तेव्हा मात्र आमच्यासाठी पृथ्वीवरून फ्रेश फळे आणि भाजीपाला पाठविल्या जातो तेव्हा आम्ही त्यांना लसूण पाठविण्याची विनंती करतो टेस्ट साठी असेच एकदा आमच्यासाठी पृथ्वीवरून आलेल्या सामानात लसूणही आले होते अर्थात इथे तिथल्यासारखे लसूण सोलण शक्य नाही कारण लसणाच्या पाकळ्या त्याची साले स्थानकात सर्वत्र उडून फिरत राहतील त्या मुळे आम्ही एक ट्रिक केली आहे लसणाला टेप लाऊन तो सोलतो त्यामुळे त्याची साल इतरत्र उडत नाहीत नंतर लसूण एका पाऊच मध्ये घालून Food Warmer ठेवतो आम्ही आमचे अन्न त्यातच गरम करतो Food Warmer मध्ये जास्तवेळ लसूण ठेवला कि तो छान भाजल्या जातो आणि  त्याची टेस्टही वाढते पण अस नेहमी करता येत नाही तो फोटो असाच एकदा काढलेला आहे अधून मधून मला ह्या Crew Member साठी अस काहीतरी टेस्टी करून द्यायला आवडत
प्रश्न - Space Station मध्ये तुमच्यासाठी स्वतंत्र रूम असते का ? ती किती मोठी असते
Christina
हो ! आमच्यासाठी स्थानकात Crew Quarters असत म्हणजे आमची बेडरूमच! ती खूप मोठी नसते एखाद्या टेलिफोन बूथ एव्हढी असते हात लांब केला कि भिंतिला टच होईल इतकी छोटी ! तिथेच आमची स्लीपिंग बॅग लटकवलेली असते ती तिथे अडकवली नाही तर आम्ही बॅग सोबत झोपेतही तरंगत राहू आणि लक्ष नसल्याने कोठेही धडकून आम्हाला इजा होईल म्हणून हि खबरदारी घ्यावी लागते  एक Computer असतो तो आम्ही एका सॉफ्टवेअरच्या मदतीने फोन म्हणूनही वापरतो ह्या शिवाय आमच्या पर्सनल वस्तू ,Care Package मध्ये पाठवलेल्या वस्तू आणि फोटो ह्यांनी आम्ही आमचे Quarter सजवतो पृथ्वीसारख एखाद्या टेबलावर जस सामान मांडून ठेवता येत तास मात्र इथे करता येत नाही
प्रश्न - तुम्ही अंतराळ स्थानकात येताना काय सामान न्यायच हे कस ठरवता ? तू काय,काय नेलस तिथे ?

Christina-
खर सांगायच तर इतरांपेक्षा मला तयारीला खूपच कमी वेळ मिळाला होता कारण माझ ट्रेनिंग खूप कमी वेळात झाल त्या मुळे अंतराळ प्रवासात काय  सोबत न्याव हा विचार करायला,तयारीला वेळच मिळाला नव्हता मिळालेल्या थोड्याशा वेळात मी मला मिळालेली पारितोषिके,वेगवेगळ्या संस्थांनी मला दिलेली स्मृतिचिह्न वै माझ्या सोबत आणली आणि संबंधितांना ते सामान दिल तेव्हा त्यांनी त्यात माझ वैयक्तिक सामान नसल्याच लक्षात आणून दिल आणि मला एक दिवस तयारीसाठी वाढवून दिला मी घरी जाऊन सामान गोळा केल Socks ,Photos आणि इतर आवश्यक  गोष्टी मी आणल्या  माझ्यासाठी शॉपिंग केल्यासारखाच अनुभव होता तो!
 प्रश्न - अशी एखादी वैशिष्टपूर्ण वस्तू आहे का त्यात जी पाहून तुला घरची आठवण येते ?
Christina
 हो आहे न! आम्ही उभयता दोघे जेव्हा ट्रीपला जातो तेव्हा तिथून खूप साऱ्या Base ball कॅप किंवा Trucker स्टाईल Hat नेहमी आणतो  त्यातल्या दोन मी इथे आणल्यात त्या पाहून मला माझ्या नवऱ्याची आणि आम्ही केलेल्या प्रवासाची आठवण येते 
प्रश्न -Space station मधल्या वास्तव्यादरम्यान तुला कुठल्या गोष्ठिच जास्त नवल वाटत  ?
Christina -
तस तर इथे आल्यावर सारच आश्चर्यकारक वाटत इथून पृथ्वीच निरीक्षण करताना,अवकाशातील
ग्रहतारे न्याहाळताना,ईथे तंरगत्या अवस्थेत राहून काम करताना खुपच नवल वाटत अशा अवस्थेत जिथे नीट ऊभ रहाता येत नाही,खातापीता येत नाही,आजुबाजुला कोणी आमच्याव्यतिरिक्त मानव प्राणी नाही बाहेर फिरता येत नाही सारच वेगळ,विपरीत ! सुरवातीला खुपच अवघड असत सार! पण हळूहळू सवय होते अन आपण सहजतेने सगळ्या गोष्टी करायला लागतो तेव्हा खरच अचंबित व्हायला होत आपण कीती सहजतेने ह्या वातावरणात रूळलो ह्याच,आपल शरीर.मन ह्या वातावरणात कीती पटकन सहजतेन Adjust  झाल ह्याच आपण ईथे तग धरू शकलो  स्थिरावलो ह्या गोष्टीच नवल वाटायला लागत जेव्हा स्थानकात नवीन अंतराळवीर येतात तेव्हा त्यांना ईथल्या वातावरणात जुळवून घेतानाची धडपड पाहिली की, आम्हाला आमचे पहिले दिवस आठवतात आणि आपण कीती बदललोय ह्याची प्रकर्षाने जाणीव होते आम्ही त्यांना मदत करतो Adjust व्हायला कधी कधी ईथे T.V.वर सिनेमा, मालिका पहाताना तीथे सगळ्या वस्तू तंरगत का नाहीत? अस मनात येऊन आणखीनच नवल वाटत
 प्रश्न -तिथे सगळ्यात कठीण गोष्ट कोणती होती जी तुला Adjust करायला कठीण गेली?
Christina-
आमच्या टिमन सगळ्या गोष्टीची खबरदारी आधीच घेतलेली असल्याने मी ईथे खुप छान रूळले असले तरीही आम्ही अंतराळात आहोत ह्याची जाणीव सदैव असतेच कारण इथे सगळ Normal दिसत असल तरीही धोका  असततोच ईथे स्थानकात,अंतराळात आमच्या शिवाय कोणी मानव नसतो  त्या मूळे विशेष काळजी घ्यावी लागते ईथली परिस्थिती धोकादायक असते  कधी स्फोट होईल कठीण परिस्थिती उद्भवेल सांगता येत नाही त्या मूळे सतत सतर्क रहाव लागत तंत्रज्ञानाशीवाय ईथे रहाण अशक्यच तेव्हा कठीण परीस्थितीला धैर्याने,चातुर्याने सामोरे जाण्याची तयारी,कसब असाव लागत हे अत्यंत कठीण असत ह्याची जाणीव सतत ठेऊन ईथल्या विपरीत परिस्थितीत तग धरून आपला तोल सांभाळत,बुद्धी शाबूत ठेऊन संशोधन करण खरच खूपच कठीण असत
प्रश्न -आता वर्षभरानंतर तु पृथ्वीवर परतशील स्थानकातील वास्तव्यातील तुझ मुख्य ध्येय काय आहे?
Christina-
माझ्या टिमसोबत संशोधन करण त्यांना साथ देण गरज पडली तर मदत करण आणी मानवी आरोग्यासाठी ऊपयुक्त अत्याधुनिक संशोधन करण हे माझ प्रमुख ध्येय आहे नासातर्फे आम्ही ईथे आलो आहोत तेव्हा त्यांनी ज्या विश्वासाने आम्हाला इथे पाठवलय तो विश्वास सार्थ करण आम्हाला ट्रेन करणाऱ्या आमच्या ट्रेनरच्या मेहनतीच चीज करण,फक्त स्थानकात येऊन रहायच अन पृथ्वी निरीक्षण करायच हे आमच काम नाही आम्ही कीतीतरी शास्त्रज्ञ, तंत्रज्ञांच्या स्वप्नांंच.आशाआकांशाच प्रातिनिधीत्व करतो ते पुर्ण करण माझ पहिल ध्येय आहे आणी भावी अंतराळ विरांसाठी प्रेरणाश्रोत बनण हे माझे ऊद्दिष्ठ आहे जे ईथे येऊ शकत नाहीत त्यांच्याशी माझे अनुभव मला शेअरही करायचेत
शिवाय आम्ही उभयतांनी इथे येण्याआधी ठरवल होत की, दोघांनीही एकमेकांना साथ द्यायची दुर राहून नात चांगल्याप्रकारे दृढ त्या द्रुष्टीने आता आम्ही पावल टाकत आहोतच पुढेही आम्ही एकमेकांना साथ देऊच
Thank you Christina आमच्याशी बोलल्या बद्दल तुझ्या बिझी शेड्युल मधुन वेळ काढून आम्हाला उपयुक्त माहिती दिल्या बद्दल





No comments:

Post a Comment